Οι άνθρωποι που αγαπήσαμε ήταν τοπία

Στράτος Παπάνης

Οι άνθρωποι που αγαπήσαμε ήταν τοπία.

Άλλοτε με αυταπάτες ανθισμένα κι άλλες φορές για σπορές, που δεν ξέραμε τι θα καρπίσουν, οργωμένα.

Όμως σε τούτα τα μέρη μας επιστρέφει η αγάπη, σαν τάματα ανεκπλήρωτα σε παιδικά ξωκλήσια, στην αρχική ορμή να θυσιάσουμε και σε ελπίδες πρωτινές και νεκροφιλημένες.